فرد معتاد کسی است که اساسا یا از خود و یا از محیط خود و یا هر دو احساس ناخشنودی، نارضایتی و ناراحتی دارد و در چنین حالت نامطلوبی ناگزیر از مصاحبت و موانست با افرادی است که برخلاف او دنیا را محل مناسبی برای زیستن یافتهاند و باوجود مسایل و مشکلات آن بهگونهای خود را با شرایط زندگی وفق دادهاند. معتادان در توهمات خود یک دنیای نسبتا رضایتبخش برای خویش متصورند که نه تنها مبتنی بر هیچگونه تغییری در خود و یا در محیط نیست بلکه دنیای خیالی آنان تنها بر اساس حضور مواد در بدنشان و نیاز به آن و رفع آن نیاز استوار است و اغلب آنان از احساس ناامنی، احساس بیکفایتی، احساس تنهایی، نفرت، نوسانهای افسردگی، اضطراب شدید و بهویژه کششها و تعارضات درون فردی بهگونهای رنج میبرند....
به هر حال اعتیاد یک پدیده مخرب اجتماعی است زیرا آثار نامطلوب و عواقب وخیم آن تنها دامنگیر شخص معتاد نمیشود بلکه همه افرادی را که بهگونهای با معتادان وابستگی و ارتباط نزدیک دارند فرا میگیرد بهخصوص که فرد معتاد مسوول اداره یک خانواده نیز باشد.